Został zastrzelony przez swego ojca dwoma strzałami w klatkę piersiową.
Ma dwie siostry: Jeanne i Zeolę oraz brata Frankie'go.
Dodał "e" na końcu swojego nazwiska uważając, że będzie wyglądało poważniej. Dodatkowym czynnikiem, który wpłynął na tę decyzję, był fakt, że tak samo postąpił piosenkarz
Sam Cooke - jeden z idoli Marvina.
W 1996 roku otrzymał pośmiertnie Grammy Lifetime Achievement Award za całokształt twórczości.
Był tak załamany śmiercią piosenkarki
Tammi Terrell w marcu 1970 r., że przez rok żył w odosobnieniu, ponadto aż do stycznia 1974 r. nie wystąpił na scenie.
Jego album "I Want You" zajął pierwsze miejsce listy przebojów Billboardu w kategorii Black Albums.
W roku 1964 wraz z piosenkarką
Mary Wells wydał album "Together", który dał mu wówczas pierwsze miejsce jako najbardziej wpływowej postaci Motown.
Wydał następujące albumy:
- 1961 r. - "The Soulful Moods of Marvin Gaye";
- 1962 r. - "That Stubborn Kinda Fellow";
- 1964 r. - "When I'm Alone I Cry", "Hello Broadway", "Together" (z
Mary Wells);
- 1965 r. - "How Sweet It Is to Be Loved by You", "A Tribute to the Great Nat "King" Cole";
- 1966 r. - "Moods of Marvin Gaye", "Take Two" (z
Kim Weston);
- 1967 r. - "United" (z
Tammi Terrell);
- 1968 r. - "I Heard It Through the Grapevine", "You're All I Need" (z
Tammi Terrell);
- 1969 r. - "M.P.G.", "Easy" (z
Tammi Terrell);
- 1970 r. - "That's the Way Love Is";
- 1971 r. - "What's Going On";
- 1972 r. - "Trouble Man";
- 1973 r. - "Let's Get It On", "Diana & Marvin" (z
Dianą Ross);
- 1976 r. - "I Want You";
- 1978 r. - "Here, My Dear";
- 1981 r. - "In Our Lifetime";
- 1982 r. - "Midnight Love";
- 1985 r. - "Dream of a Lifetime", "Romantically Yours" (wydane pośmiertnie);
- 1997 r. - "Vulnerable" (wydany pośmiertnie).
Był członkiem następujących zespołów:
- The Dippers (1956; wokal);
- D.C. Tones (1957; wokal);
- The Marquees (1957-1958; wokal);
- The Moonglows (1958-1960; wokal).
Był 17 lat młodszy od swojej pierwszej żony i 17 lat starszy od drugiej.